Ku po shkon kjo njerzi
Për cdo dit nga një risi
Jo risi në teknologji
As në shkencë e dituri
Por në rezillëqe e mbarri
Kah t’ia mbanë e shkreta rini
Kur hutohen njerëzit në pleqëri
Propozojnë gjëra për gërdi
Sikur të gjitha cështjet i kanë kry
Vetëm duan me shkaktu huti
Që t’i hudhin popullit hy në sy
inicojnë gjëra për cmenduri
Në birë të hardhucës duan me hy
Por nuk kanë faj këta zotëri
Se me votat tona në parllament kan hy
Andaj në bri të dhisë na kanë shti
Në shoqërinë e …. Janë antarësu
Po dojnë edhe tjerët me i mashtru
Po dojnë popullin me e hutu
Nga njerëzillëku me e largu
Familjet tona me i shkatërru
Se për cate ne i kemi votu
Burrat nga gratë me i largu
Gratë nga burrat me i dëbu
Thonë kështu kemi me përparu
Fenë dhe kombin duan me shkatërru
Meshkujt mes veti me u martu
Këtë as kafshët smunden me e pranu
Ne nga këta flliqësira distancohemi
Me punë të flliqura nuk pajtohemi
Për punë të tilla ne shqetësohemi
Se nga hidhërimi i Zotit ne frigohemi
Për punët e tyre Zot mos na dëno
Nga mëshira yte mos na dëbo
Kush dënimin e meritonë
Me drejtësinë Tënde Ti e dënon
O vëllezër ju dëgjoni
Keni kujdes ju mos gaboni
Gjurmëve të tyre ju mos shkoni
Të devijuarit mos i pasoni
Ta lexojmë kur’anin dhe të meditojmë
Ta duam Pejgamberin dhe ta pasojmë
Në dy jetët do të fitojmë
Mirësitë e Zotit do t’i shijojmë
Në Kur’an Zoti na ka tregu
Popullin e Lutit si e ka shkatërru
Ngase ata ishin shfrenu
Burrat mes vete janë martu
Pejgamberi Lutë shum është mundu
Nga kjo e keqe me i largu
Por ata kursesi s’kanë pranu
Deri sa Zoti i ka dënu
VAZHDON
Shkruar nga Zekerija Bajrami.