Kohëve të fundit,islamofobët kan filluar të i tejkalojnë të gjitha normat etike morale ndaj vëllezëve dhe motrave shqiptare.
A thua vallë, nuk mjaftonë urejtja e të tjerëve ndaj shqipëtarëve, por duhet ata të gjejnë argat nga mesi i vet shqipëtarëve që ata të ofendojnë,shajnë,dhe nëncmojnë.
Madje dhe të ju kanosen motrave shqiptare me pështyrje e tjera.
Unë i them këti të mjeri:nëse balldozja e toni blerit e cila jetonë në llondër ,po të vjenë në trojet tona,a do të kishe guximin t’i thuash dikuj që ta pështynë atë pse ajo është e mbuluar? O i mjerë:ti po ta takoje nëna terezën tënde a do të kishe guximin që ta pështyshë atë? jo dhe njëmij herë jo.
Ti i mjerë nuk ke guxim të pështysh askend se ti je vet i pështyer.
Dinje o të mjerë se nje fjalë e urrtë thotë:qentë le të lehin por karvani vazhdon rrugën,nuk i bën dëm mjegulles lehja e qenve.
Këta gjeste të fëlliqura të tyre tregojnë se sa ata janë të zhytur në sherbim të armiqve të të kombit shqiptarë,sllavo ortodoksve.
Njëri nga ata të shitur,sulmon me fjalë të ndyta ajkën e hoxhallarëve madje nuk kursen as disa të vdekur.
Një tjetër thotë:nëse filan hoxha hynë në Xhennet,unë dua të shkoj në xhehennem.
Ku mbeti shqiptarizmi i tyre?ku mbeti demokracia dhe toleranca njerëzore e tyre?ata njerëz vetëm mund të plasin nga mllefi i tyre,kurse ne do të vazhdojmë rrugën tonë të drejtë e të sigurtē,ngase ne jemi duke ecur mbi urë të celiktë dhe kur nuk do të largohemi nga ajo.
Ne nuk shajmë as ofendojmë,por rrugën tonë ne e vazhdojmë.
Shkruar nga hoxha Zekerija Bajrami.