Çfarë do të ndodhte me trupat tanë, nëse me ditë nuk do të hanim dhe pinim, ndërsa pas kësaj do të pinim një gotë me helm?
Do të vuanim dhe në fund do të vdisnim me vuajtje të rënda. Duke mos u shoqëruar me Kuranin, ne me vetë dëshirë uritemi në zemrat dhe shpirtrat tonë.
Ndërsa pas kësaj edhe helmohemi me: shoqëri të keqe, mbeturinat që futen në veshët dhe sytë tanë dhe shkatërrohemi me gjuhën tonë.
Dhe në fund përsëri pyesim, pse vallë jemi në këtë gjendje të rëndë?
Pse zemrat i kemi të vdekura?
A dëshironi që zemra t’u zbutet dhe brengat t’u lehtësohen?
Vendosni që nga ky moment t’i ktheheni Kuranit, Të shoqëroheni me të dhe t’i ushqeni shpirtrat.
Vendosni që mos ta helmoni zemrën tuaj me gjëra të kota dhe që ju pikëllojnë.
Vendosni t’i thoni vetes se ju meritoni më mirë se sa humbja e kohës në gjëra të gabuara.
Vendosni të jetoni të lumtur. Vendosni të jetoni me Kuranin.
Zgjidhni që momentet e shoqërimit me Kuranin të jenë momentet e veçanta për ju. Mësimi dhe leximi i Kuranit le të jetë kënaqësia dhe rehatia e shpirtit tuaj. Le të jetë kjo koha e pushimit dhe rehatisë suaj.
Mësimi dhe leximi i Kuranit le të jetë oazë e paqes për ju çdo ditë.