“U largua prej tyre dhe tha: “O i mjeri unë për Jusufin!” Sytë i ishin zbardhur prej pikëllimit ishte plot zemërim.” (Jusuf, 84).
Ky ajet na sqaron se si Jakubi a.s. u verbua shkaku i sulmit psikik, gjegjësisht stresit dhe reaksioneve të forta psiqike, si dhe nga pikëllimi i madh dhe mallëngjimi – të cilat i ndiente që kur morri lajmin e hidhur për humbjen e Jusufit a.s. dhe pohimin e fëmijëve të tjerë se atë (Jusufin) e hëngri ujku.
Për shkak të këtyre shqetësimeve dhe stresit psikik erdhi gjer tek ndryshimi i kapilarëve të syve – ngjashëm siç ndodh rritja e tensionit të gjakut shkaku i depresionit, shqetësimeve psiqike dhe pikëllimeve të mëdha.
Në rastin e Jakubit a.s. e gjithë kjo rezultoi me shfaqjen e një bardhësie tek sytë e cila manifestohej me nuanca të ngjyrës blu. Simptomet e këtilla shkaktojnë verbërimin – ngase kornea normale e syrit është e dukshme dhe pa ngjyrë, e më pas kur vërshojnë lotët – ajo mjegullohet dhe shndërrohet në të bardhë dhe blu, ngjashëm sikur retë me ngjyrë, shndërrim ky i cili ndodh pas disa fazave të sëmundjes. Kjo sëmundje përshkruhet si një njollë e bardhë në korne (leukoma).
Kundërgoditja dhe kthimi i shikimit
“Shkoni me këtë këmishë timen dhe vëreni në fytyrën e ati tim e ai do të shoh, dhe sillni tërë familjet tuaja!(Jusuf, 93).
“Kur erdhi sjellësi i lajmit të mirë dhe ia vuri këmishën në fytyrë, atij iu kthye shikimi. Ai tha: “A nuk ju kam thënë se unë di nga Allahu atë që ju nuk dini”. (Jusuf, 96).
Nuk ka dyshim se stresi psikologjik nga i cili Jakubi a.s. e humbi shikimin e tij kur i treguan fëmijët se Jusufin a.s. e ka ngrënë ujku, ishte një goditje e fortë psikike. Andaj këtë goditje duhet shëruar me një kundërgoditje, e kjo ishte këmisha e Jusufit a.s. që e dërgoi për t’ia vërë në fytyrë babait të tij. Jakubit a.s iu kthye shikimi kur nuhati aromën e Jusufit a.s në këmishën e tij. Gjithashtu kjo tregon mendjemprehtësinë e jashtëzakonshme që i dekoron profetët e Zotit.
Nisur nga kjo, Jakubi a.s kur morri vesh se djali i tij i dashur jeton ende, nga gëzimi i madh iu kthye shikimi. Në shkencën moderne shërohen shumë sëmundje të ngjashme me këtë, edhe atë nëpërmjet një kundërgoditjeje ndaj stresit që ishte shkaktar për humbjen e shikimit si në këtë rast.
Tasbihu (Falënderimi dhe lavdërimi i Allahut) dhe rehatia shpirtërore
“Ata që besojnë dhe zemrat e të cilëve, kur përmendet Allahu, qetësohen. vërtetë, zemrat qetësohen me përmendjen e Allahut.” (Ra’ad, 28).
“Ne e dimë mirë, që ty të ngushtohet zemra nga fjalët e tyre, andaj, lartësoje Zotin tënd me lavde e falënderime dhe bëhu prej atyre që i përulen Atij (duke u falur)! Dhe adhuroje Zotin tënd derisa të të vij vdekja! (Hixhr, 97-99).
Nuk ka dyshim se tesbihu, tehmidi, tehlili dhe tekbiri (Lavdërimi i Allahut me fjalët: subhanallah, elhamdulilah, lailahe ilallah dhe Allahu ekber) janë faktorë që freskojnë shpirtin, zemrën dhe trupin. Me këto fjalë njeriu ndjenë rehatinë shpirtërore, paqenë dhe qetësinë si dhe largon nga vetja pëshpëritjet e shejtanit të cilat ndonjëherë çojnë edhe deri tek sëmundje neuropsikiatrike që ndikojnë në sjelljen e njeriut.
Është vërtetuar shkencërisht se personat që sëmuren nga sëmundjet neuropsikiatrike kanë iman (besim) të dobët. Gjithashtu është vërtetuar shkencërisht se njerëzit që shërohen më shpejt nga sëmundjet psiqike, janë njerë që kanë besim të fortë dhe janë të devotshëm, edhe pse sëmundjet psiqike janë shumë të rralla tek besimtarët e devotshëm.
Në ajetet: “Ne e dimë mirë, që ty të ngushtohet zemra nga fjalët e tyre, andaj, lartësoje Zotin tënd me lavde e falënderime dhe bëhu prej atyre që i përulen Atij (duke u falur), sqarohet se çfarë ndikimi negativ mund të kenë fjalët e hidhura të njerëzve në aspektin psikik.
Nisur nga kjo, tesbihu, tehmidi dhe devotshmëria janë faktorë që pengojnë ankthin e shpirtit dhe largojnë brengat dhe pikëllimet. Për këtë arsye menjëherë pas ajeteve që flasin për fjalët e armiqve dhe pabesimtarëve që godasin shpirtin dhe besimin, vjen ajeti tjetër që thërret në tesbih, tehmid dhe devotshmëri, sepse këto kanë ndikim në anën psikike të njeriut dhe janë faktorë të rehatisë shpirtërore.
Ka edhe shumë ajete të tjera që na ftojnë në tesbih dhe tehmid në raste të propagandave psikike dhe zemërimit që bëhen kundër muslimanëve.
Allahu i Madhërishëm thotë:
“Prandaj duroje (o Muhamed) atë që thonë ata dhe lavdëroje me falënderim Zotin tënd para lindjes së Diellit dhe para perëndimit të tij! (Ta-ha, 130)
Autor: Hisham Abdallah
Përshtati: Arsim Dauti