MEHMET BURAK KARACAOĞLU/AHMET KARAAHMET
Fëmija 10-vjeçar Rakan Feris, i cili ka humbur krahun pasi është plagosur bashkë me vëllezërit/motrat e tij në sulmet ajrore që regjimi i Bashar Al-Assadit ka ndërmarrë në vitin 2017 tha se “Dëshira ime e vetme është një krah protezë”.
Fëmijët janë ata të cilët po paguajnë koston më të madhe në Siri në të cilën nga regjimi i Assadit dhe mbështetësit e tij janë vrarë të paktën 29 mijë fëmijë dhe miliona të tjerë janë zhvendosur në luftën e brendshme.
Për shkak të luftës së brendshme që vazhdon prej marsit 2011 e deri më tani, miliona fëmijë në moshën shkollore dhe për të luajtur me lodra, po rriten në mesin e pamundësive me zërat e armëve, bombave dhe avionëve.
Fëmija 10-vjeçar Rakan Feris, i cili bashkë me tre vëllezërit/motrat e tij është plagosur në sulmin e ndërmarrë 4 vite më parë nga regjimi i Assadit në një prononcim për Anadolu Agency (AA) me rastin e “Ditës Ndërkombëtare për Fëmijët e Pafajshëm Viktima të Luftës” tha se ka humbur njërin krah në një sulm të avionëve derisa ishte i ulur në shtëpinë e tij.
Feris i cili jeton në kampin në rajonin Maarrat Misrin në Idlib tha: “Pasi u plagosa u transferova në Turqi. Humba dorën. Në pjesë të ndryshme të trupit tim ka copa të shrapnelit”.
Ai bëri të ditur se nuk ka mundur të shkojë në shkollë për shkak të pamjaftueshmërisë së gjendjes së tyre financiare. “Unë nuk mund të shkollohem sepse nuk kemi para. Aktualisht mbledh plastikë dhe kujdesem për vëllezërit/motrat. Dëshira e vetme që kam është një krah protezë. Paragjykoj veshjet e mia kur shikoj fëmijët në lagje që veshin rroba të bukura”, shtoi Feris.
Ndërsa motra e Rakan Feris, 9 vjeçarja Fevziye Feris ashtu sikurse vëllai i saj e cila ka humbur njërin krah në të njëjtin sulm tha se “Ëndrra ime është të hapë një dyqan dhe të kujdesem për familjen time dhe të jetoj si njerëzit e tjerë. Të marr fitimet nga dyqani dhe të kujdesem për vëllezërit/motrat e mia”.
Cuziye Feris, nëna e fëmijëve tha se 3 fëmijët e saj janë plagosur dhe shtëpia e tyre është shembur si pasojë e sulmit të avionëve të regjimit derisa po qëndronin në shtëpinë e tyre.
“Dy prej fëmijëve kanë humbur nga një krah. Ndërsa vajza tjetër e vogël Rima ka dëmtime nervore në krah. Nëse operohet bëhet si më parë por operacioni ka një kosto të lartë”, tha nëna Feris.
Pasi vuri në dukje se fëmijët e saj nuk mund as të luajnë, nëna Feris vazhdoi më tej: “Nuk di çfarë të them, është shumë e trishtueshme. Çfarë faji kishin fëmijët? Humbën duart dhe krahët e tyre pa shikuar asgjë në jetë. Pas shembjes së shtëpisë migruam në një rajon tjetër”.
“Fëmijët shikojnë nga fqinjët kur ata gatuajnë ushqime të mira. Ndihem keq”
Nëna Feris thotë se përpiqen të sigurojmë jetesën duke shitur plastikat që fëmijët mbledhin nga mbeturinat. “Fëmijët e mi nuk mund të shkollohen. Sepse nuk kemi mundësi financiare. Nëse ky fëmijë shkon në shkollë ai do të kërkojë të ushqehet dhe të vishet si shokët. Nuk kam para ta përballoj këtë. Dëshira ime e vetme është që fëmijët e mi të gjejnë qetësi, të kenë shtëpi”, tha ajo duke shtuar:
“Të kemi bagëti për të mundësuar jetesën e fëmijëve. Më parë kemi rritur dele dhe qengja. Po të kishim edhe tani do të plotësoja nevojat e fëmijëve me qumësht. Nuk dëshiroj që fëmijët e mi t‘ia kenë nevojën dikujt. Fëmijët shikojnë nga fqinjët kur ata gatuajnë ushqime të mira. Ndihem keq”.