Kur jeta shpirtin, ta ngushton
Kur mendja dhimbjet, ti kujton
Kur syri hap, portën e lotit
Gjithnjë me lujte, kthehu Zotit.
Kur për të kaluarën, je penduar
Kur gjithnjë rri, i kujtuar
Kur ç’do dit, të shkakton mundim
Lutju Zotit, për durim.
Kur ç’do her thua,,Pse o Zot..?
Dhe përgjigje, nuk merr dot
Kur për zemrën, kërkon shërim
Lutju Zotit, per udhëzim.
Kur askush, nuk të kupton
Kur vdekjen, e dëshiron
Kur zemrës shpresa,i ësht shuar
Kupto që Zoti, të ka sprovuar.
Esht Ai, që të ngjall shpres
Që të ndihmon, në çdo ankes
Që ja kthen, shpirtit qetësimin
Që shpërblen, pa mas durimin
Ai të dashurit, i sprovon
Zërin e tyre, don ta dëgjon
Atë zë që I lutet, për udhëzim
Atë zemër, që kërkon shërim
Edhe po se kujtove Zotin, kur ke të mira
Ai përsëri të ndihmon, në çaste të vështira
Falës e Mëshirues, ësht për robin e tij
Prandaj tregohu mirënjohës,për ç’do begati……
Përshtati: Sevdail Kameri – 07.15.2014