Dielli serish lindi per te perenduar,
nje fije e re shprese eshte duke ndriquar,
Kete jete qe e pata mos e paste askush,
n’zemren time t’bute ka veq zjarr e prush.
Nje hije me ndjek ngado qe une shkoj,
eshte e vetmja gje qe SIGURT s’me tradhtoj,
Te tjeret me lan,me lan ne vetmi,
dhe pse per te gjithe shfaqja dashuri.
Jete pesimiste dhe e padrejte shume,
Rralle behet e bukur-veç kur jam ne gjume,
Kam plot endrra t’bukura,por nje jete te hidhur,
te gjitha rruget mua jane duke mu lidhur.
Nje britme kam ne zemer qe sja drejtoj askujt,
jetoj i vetmuar,s’ka tjeter si une,
dashuri shume dhashe,veq urrejtje mora,
minutat m’jane vite,shekull mduket ora.
Ku ta gjej nje shpirt veç te me degjoj,
dhimbjen qe une kam atij t’ja kumtoj,
t’ja jap ca keshilla qe askush s’mi dha,
t’ja them disa fjale qe askush s’mi tha.
Mesuesja me e mire e di qe eshte jeta,
e di qe genjeshter eshte dhe e verteta,
e di qe cdokush i lumtur s’jeton,
neese s’eshte me ate qe jeten ja dhuroj…
Mbeturine m’konsideruan-une veq foshnje isha,
ta jetoj jeten pa ta-dhurate prej tyre kisha,
dhuraten pranova pa i njohur individet,
Ç’faj pata une tash qe mua s’me rritet?
Athua mendoni per mua,siç mendoj per ju,
athu me njeri tjetrin jeni duke jetu,
athu ju mungon dicka qe e hodhet,
PSE I RATE PISHMAN QE NE JETE ME SOLLET?
Çdo gje do te jepja sikur t’ju takoj,
dashurine qe s’ma dhatte juve t’ju dhuroj,
athu kam ndonje moter a ndonje vella,
athu ju tregoni atyre peralle.
Nuk e di cfare ndjenje mua do t’m’pushtonte,
nese Zoti i madh me ju do t’m’takonte,
athu do t’me jepnit ndonje perqafim,
athu prap nga une do t’ju vje trishtimm.
Banimin e pare shpesh e vizitoj,
pa ju njohur hiç juve ju kujtoj,
Pres prap te ju shohe aty ku me late,
te gjitha do t’ju falja,veç t’jem me ju Prap.