LGBT-së mos ua shkelni “të drejtat” !

    S’na ka hije me trajtu homoseksualitetin si ”liri dhe të drejt të njeriut”, përderisa një oqean i madh me argumente të të gjitha lëmive shkencore dëshmojnë se ajo i shkatërron të gjitha vlerat e një populli, shoqerie e familjeje.

      Dhe s’mund ta quajmë atë “komunitet”, sepse ata s’janë komunitet, si i quan pa qenë, ata janë thjesht një grup shoqëror dhe nuk i plotësojnë kriteret për të qenë komunitet, nga fakti se komuniteti duhet t’i nënshtrohet zhvillimit, ndërsa homoseksualët kur çiftëzohen, bllokohen, shumë lehtë është me kuptu këtë gjë.

     Pastaj nuk është gjenetike kjo punë, qëndrojnë palëkundër qindra e mijëra argumente shkencore se kjo është sëmundje e jo nga gjenetizmi i njeriut, njeriu lind në natyrshmërinë e animit drejt gjinisë së kundërt dhe jo vetëm njeriu, por dhe krijesat tjera dhe ekziston mundësia e kthimit nga ”homo” në ”hetero”, kush ka thënë që nuk ekziston?!

      Sigmund Freudi, një hebre, ka sjellë një terapi që ju ndihmon homoseksualëve të shërohen përmes një psiko-analize dhe ky i njëjti brenda një viti ka arritë me i kthy 64 homoseksual nga të qenurit “homo” në “hetero”.

      Çka po na duhet në këtë rast neni kushtetues, i cili na e konsideron këtë orientim seksual të shfrenuar si ”liri”, çfarë lirie është nëse unë dal jashtë rregullorës dhe traditës së zhvillimit të njeriut?! 

      Një turp i madh dhe dëshmi e një injorance të thellë bie mbi disa ”sociolog/e”, të cilët si “sociolog/e”, objekt studimi kanë shoqërinë, e cila shoqëri nuk mund të funksionoj nëse rrënohet institucioni familje, e mu familja rrëzohet për toke nëse përhapet homoseksualizmi sepse atyre s’ju intereson fare nataliteti burimor nga një burrë dhe një grua, ata “kanë zbulu mënyrë të re të shtimit të natalitetit”, çudi! 

      Aq është thjesht me kuptu që homoseksualizmi është sëmundje vdekjeprurëse, saqë mendoj se s’duhet asnjë ditë shkollë për ta kuptu, thjesht, duhet shiku vetën se si ke ardhë në këtë botë, nga një babë e një nënë, (mashkull – femër) apo ke pas prind të gjinisë së tretë!

Autor: Labinot Kunushevci