Me ndan nga ti…

 
 
O nene me ndan nga ti
Me forc me morren nga gjiri yt
Me ndan nga ti,qe mos te sho më me sy
Doren me gjith forc e shterngova që mos t’leshoj kurr
Me merr me vete tu pergjerova
Po prap se prap,ne të dy na ndan
Ty nga shtepija t’perzuren
Dhe mua…
Mua t’shkretin si nje qyqe t’vetmuar me lanë
Më nuk degjoj as gjë perveq fjalve të tua “mos me ndani nga djali im”
Më as gjë nuk shikoj sepse syt e ty t’përlotur,para sytv t’mi kan mbet
Më nga ajo dit as gjë nuk flas perveq dua të vi tek ti nënë
Më ndan nga ti e dashura ime nënë
Iken ditet dhe muajt
Malli për ty gjith po rritet
Shum je duke më munguar
Vujtejet u shtuan për kët zemer të shkret
Dhe më shum 
Kur njerka në shtëpi me erdh oj nënë
Zemra shum po më dhembë 
Kur më shtyn që kesaj ti them “nënë”
E rend qenka…
Ohh shum e rend
Nga ti më ndan që t’shoh më s’me lejuan
Këtët zemer të vogel ne shum pjes e coptuan
Më lënduan,dhe shum më vran
I mbyll syt,ty afer nuk të kam
As nje her nuk pushova duke t’kerkuar
Perse që të jem me ty nuk me lejuan
Këtë gua nuk jam duke e duruar
Nënë shum gjera të t’merrshme jam duke perjetuar
Më veshjet e tuja kur e shikoj
Dua të iki nga ky t’merr,më këtu z’dua t’jetoj
Aty ku ti ieshe,tani kjo po qëndrron
Dhe kjo shum po më lendon
Tani lotete më jan shterrur
Nënë une më s’lotoj
Zotit i lutem që më ty t’na bashkoj 
Tani jam lodhur, më spo mund të duroj
Dua të jem më ty dhe shum të përqafoj
Sepse babi shum është duke më injoruar
Nga ajo dit që ty nga shtepija të ka larguar
As një her s’më ka përqafuar
Koken time më se ledhaton
Kurr s’më tha eja biri im tëtë përqafoj
Si i huaj n’kët shtepi po jetoj
Ehh ti nënë shum po më mungon
E lus Zotin që kur të rritem 
Të vi tek ti,o drit e syve të mi
Dua përgjithmon të jem më ty
Që keto vujtje nga të dy, të largohen 
Që ti harrojm këto dit 
Dhe se bashku të jetojm
Nëna ime shum po më mungon
Më prit nënë se do të vijë
Dhe as kush më z’do më ndan nga ti
Më prit të lutem më prit…