Nje erresire mua me kaploi
Driten te gjithe ma mbuloi
Syte e mi gati mi mashtroj
Dhe zemren mua ma shkateroj
Nevojen e miresise ma beri ta haroj
Fuqine e padrejtesise ta kujtoj
Varferine c’do dite ta shiqoj
Mjerimin e njerezve ta perjetoj
Pafuqine e drejtesise ta ironizoj
Diktatoret e shumte t’me dhimbsen
Denimi i ashper qe ata i pret
Aspak s’dua ta paramendoj
Pse miresine ata anashkaluan
Dhe tiranine preferuan
Dhembje te tjereve u shkaktuan
Veten e tyre shume e lakmuan
Dhe Boten tjeter krejtesisht haruan!
Dita dites miresia po pakesohet
C’do dite dhuna po shtohet
Turpi ne te kaluaren po mbetet
Rinia ne mekate po vrapon
Kohen aspak nuk e shfrytezojne
Ne mekate ata e kalojne
Se jane te rinj ende mendojne
Se vdekja nuk u vjen befas kujtojne
Do te kene kohe per pendim shpresojne
Valle dikush ne kete Bote
Fundin e tij e di parakohe??
Sa e ndritshme miresia qe ishte
Ne ate kohe kur si vellezer jetonim
Si motra gjithmone u ndihmonim
Miresi ne c’do ane shperndanim
Kohen ne adhurim kalonim
Allahun e Madheruar asnjehere
Nuk e haronim..!!