Po vi tek Ti

 

Me leni ju lutem të qetë

Me leni të jetoj në paqe?

sepse edhe pak më ka mbetur në ketë jetë

Zemra shumë rënkon, dhe nga ju kërkon,

që ti fshini ata lot në sy,

të qani nuk dua t’ju shoh

Forcat për të jetuar mbaruan

Dhe shpresa për lumturi u shkatërrua

çdo gjë u shua

Zemra rrahjet e saj po i ngadalëson

vitet më ikën, u larguan

gjithçka tek unë tani u shua

Po vi tek Ti…

Tek Ti që me ke krijuar

U zhduken ditët e shkuara

u harruan të përjetuarat

u treten se bashku me lot,

ikën shumë larg, me vrap vrapuan

Gjithçka qe kisha, në ketë botë u shua

Tani po vijë tek Ti

Tek Ti që më ke krijuar

Ku është lumturia, gëzimi dhe dashuria?

përse nuk vinë me mua, ikën dhe më lan të vetmuar

Po iki nga kjo jetë

Këtu tani asgjë s’më ka mbet

U mbyllen dyert e jetesës

Lutem që tani të hapen dyert e lumturisë

Lumturisë dhe gëzimit

Gëzimi që gjithë jetën e kam dëshiruar

të shikoj në nurin Tënd Ja rabi

Allah Ti je dritë e qiejve dhe e Tokës.

En-Nur – Dritëdhënësi, je vetëm Ti

Të takoj profetin tim që shumë e dua

Të pushoj në Xhenetin Tënd që për të devotshmit e ke krijuar

Më ndihmo o Allah që ky shpirti im të del nga trupi im

me lehtësi, me fe dhe besim të plot ja Rrahma