Poezi kushtuar Veysel Karanit

Veysel Karani nji qoban nga yemeni
shpirt qelibari e i dashuri Pejgamberit
shum hyzmet i boni Nones vet
pa fjal te saj nuk dilte prej katunit vet.
 
Shum e deshti aj at Resululla
dit e nat mendonte si me e pa
Nanes vet ju ul afer prehrit
te lutem Nene me lejo t`ja shof fytyren Pejgamberit.
 
Po nji dit Nena i tha biri im shko e takoje at Resululla
hiq nuk priti e qiti qanten shpines
e me nxitim u nis aj drejt Medines
neper reren e shkretetires.
 
Mbrriti ne qytetin e bekuar
ku Pejgamberi ka jetuar
prej gezimit me kajt ja ka nis
u ul ne gjunj e puthi pragun e Pejgamberis.
 
Po aj Resul ne shpi sìsh kan
i merzitur u kthy te e xhora Nane
Nena me syt e zemres djalin e pa
bir mos u merzit se Nana ka bo dua.
 
Duaja e Nenes u plotesu
dy shoket e Pejgamberit te aj kan shku
na per ty Veysel kemi nji amanet
vet Resuli ta dha xhyben e vet.
 
Hamza.Borås