Prej kur dita te agon,
deri dielli kur perendon,
gjat ter dites viktima mund te numerosh,
mbi njeqind mund ti vertetosh.
Rrenojn Xhamia,rrenojn shtepia,
mbysin njerez te pa armatosur,
pleq-femi te pa faj,
grat shtatzena nuk i lan te behen nena.
Por kjo nuk ju mjaftoj,
gjersa foshnjen ne djep e masakron,
njeriun per se gjalli me dhe e mbulon,
koha e injorances ketu mbizotron.
Bota eshte duke u quditur,
qfar eshte duke ndodhur,
historia nuk mban mend,
kaq njerez te varrosur.
Ku jane ata qe nje Allah besoj,
ku jane ata qe vetit musliman i thojn,
ku jane qe vellezerve dhe motrave t’ju ndihmojn,
nga kjo masaker ti shpetojn.
Jo nuk ka mbetur askush,
se bota ment ua ka marr,
veq per veti te jetojn,
per te tjeret mos te mendojn.
OJ’Siri na vjen keq,
por Omeri(radijallahuanhu) ka shum
vjet qe nuk eshte.
Shkroi Eriona nga Drenica.